สปอยล์ Twenty-Five Twenty-One ตอนที่ 6

อีจินพาแม่ไปที่ร้านอินเทอร์เน็ตเพื่อให้ได้แชทกับพ่อและเห็นหน้ากันและกันผ่านกล้อง จากนั้นเขาก็บอกแม่ว่าจะกลับไปเริ่มต้นใหม่อีกครั้งที่โซล อีฮยอนรู้สึกผิดที่เถียงกับพี่ชาย เขาจึงเขียนจดหมายขอโทษใส่ไว้ในกระเป๋าเดินทางของอีอีจินและอวยพรให้ประสบความสำเร็จในการตัดสินใจครั้งนี้

ห้าเดือนต่อมา...
อีจินได้งานทำเป็นนักข่าวฝึกหัดของสถานียูบีเอส เมื่อเดินผ่านร้านหนังสือแห่งหนึ่งและเห็นการ์ตูนเรื่อง”ฟูลเฮาส์”เล่มที่15 ทำให้เขานึกถึงฮีโด ฮีโดภูมิใจที่ได้ประกาศนียบัตรและเหรียญทองแดงจากการแข่งขันกีฬาฟันดาบนานาชาติและจะต้องเตรียมตัวสำหรับการแข่งขันเอเชียนเกมส์ ฮีโดและยูริมกลับมาจากหมู่บ้านนักกีฬาเพื่อสอบปลายภาค ฮีโดนำเทปเสียงของอีจินไปคืนซึงวาน

ฮีโดบังเอิญได้ยินโค้ชตำหนิยูริมที่แพ้เธอทุกครั้งในการฝึกซ้อมก่อนแข่งเอเชียนเกมส์ ยูริมจึงต้องฝึกซ้อมเพิ่มเติมในตอนกลางคืน ฮีโดขอให้ยูริมเก็บเสียงในการเข้าออกห้องพักเพราะนั่นคือเวลานอนของเธอ ทั้งคู่จึงทะเลาะและตบตีกันกัน ยูริมไม่พอใจที่ฮีโดสนใจเรื่องของเธอทุกอย่างและโทษฮีโดว่าเป็นต้นเหตุให้เธอถูกโค้ชว่าทุกวัน ขณะที่ฮีโดรู้ว่ายูริมกลัวแพ้และไม่กล้ายอมรับความจริงที่ฝีมือของฮีโดพัฒนาขึ้นแล้ว

อีจินได้รับหน้าที่เป็นนักข่าวสายกีฬาสำหรับการแข่งขันเอเชียนเกมส์ที่กำลังจะมาถึง เขาจึงขออาสาทำข่าวกีฬาฟันดาบที่ฮีโดจะลงแข่งขัน ชินแจกยองไปขอให้โค้ชชานมีเป็นนักวิจารณ์กีฬาฟันดาบให้กับสถานีของเธอ อีจินและฮีโดเจอกันโดยบังเอิญขณะที่เขาไปทำข่าวกลุ่มผู้ประท้วงแรงงาน เขาพก”ฟูลเฮาส์”เล่มที่15ไว้ในกระเป๋าตลอดเวลาเพื่อจะมอบให้เธอเมื่อเจอกัน ฮีโดชวนอีจินไปกินข้าวด้วยกันและแนะนำให้รู้จักกับนักกีฬาฟันดาบชายจองโฮจินซึ่งเป็นแฟนของเธอได้เพียงสามวัน ฮีโดบอกกับอีจินว่าเธออยากรู้ว่าการมีแฟนจะเป็นอย่างไร หลังจากนั้นฮีโดและอีจินก็แลกเบอร์โทรศัพท์กัน

เมื่อถึงวันแข่งขันกีฬาเอเชียนเกมส์ ฮีโดเป็นฝ่ายชนะคู่ต่อสู้และจะต้องไปแข่งกับยูริมซึ่งผ่านไปรอในรอบชิงชนะเลิศในวันรุ่งขึ้น ฮีโดใฝ่ฝันที่จะเป็นคู่ต่อสู้ของยูริมซึ่งยูริมบอกว่าฮีโดจะไม่มีวันชนะเธอ ในวันที่ฮีโดและยูริมต้องแข่งขันกัน ฮีโดไม่พบดาบประจำตัวของเธอในกระเป๋าซึ่งเธอคิดว่าอาจจะสลับกระเป๋ากับนักกีฬาญี่ปุ่นเมื่อวานนี้ เธอจึงรีบไปตามหาทีมนักกีฬาญี่ปุ่นที่กำลังนั่งรถไฟไปเที่ยวโซลเพื่อแลกกระเป๋ากลับคืน ฮีโดมีเวลาสามชั่วโมงก่อนการแข่งขัน ระหว่างทางกลับโทรศัพท์ของฮีโดแบตหมดและขบวนรถไฟมีเหตุจำเป็นต้องล่าช้ากว่ากำหนด

เมื่ออีจินรู้เรื่องนี้เขาจึงรีบขับรถไปรับฮีโดที่สถานีคยองจูเพื่อให้เธอมาแข่งขันได้ทันเวลา ฮีโดขอบใจอีจินสำหรับความช่วยเหลือในวันนี้ซึ่งเขาก็ขอบใจเธอสำหรับช่วงเวลาที่ห่างกัน ฮีโดบอกกอีจินว่าเธอเลิกกับแฟนแล้วเพราะอยากรู้ว่าการเลิกราเป็นอย่างไรแต่เธอกลับไม่รู้สึกเศร้าเหมือนในบทเพลง เขาจึงบอกกับเธอว่าต้องรู้สึกว่ามันคือความรักจริงๆถึงจะเศร้าเมื่อต้องจากกัน ทำให้ฮีโดนึกถึงความรู้สึกของตัวเองในวันที่อีจินจากไป