สปอยล์ Blind ตอนที่ 5

ซองจุนบาดเจ็บสาหัสและโทรขอความช่วยเหลือจากโจอึนกีที่ตู้สาธารณะ แบคมุนกังพบรถของศูนย์เด็กเล็กชุมชนมูยองจอดอยู่บริเวณนั้น อึนกีจึงแกล้งเป็นคนเมาที่นอนรอคนขับรถอยู่และให้ซองจุนไปหลบซ่อนตัวจนกระทั่งแบคมุนกังและลูกน้องกลับไป

โจอึนกีพาซองจุนไปพักรักษาและซ่อนตัวอยู่ที่ศูนย์ฯ ผู้กำกับยอมกีนัมต่อว่าแบคมุนกังที่ทำงานผิดพลาด เขาจึงสั่งให้เตรียมตัวไว้และรอคำสั่งจนกว่าซองจุนจะปรากฏตัวอีกครั้ง แบคมุนกังเริ่มเฉลียวใจเมื่อจ่ากูลูกน้องของเขาบอกว่าซองจุนอาจจะโบกรถของศูนย์ฯคันนั้นเพื่อหลบหนีไปก็ได้

ผู้พิพากษาซองฮุนโดนสังคมประณามว่าตัดสินผิดพลาดจนทำให้ผู้บริสุทธิ์จองมันชุนและครอบครัวของเขาต้องตาย เขาได้รับพัสดุเป็นมีดและจดหมายขู่ที่จ่าหน้าผู้ส่งชื่อจองมันชุน

โจอึนกีพบกับหมอดูควอนกยองจาหนึ่งในคณะลูกขุนซึ่งบอกว่าเธอเคยดูดวงให้สายสืบซองจุนและเห็นอดีตในวัยเด็กของเขาที่กลัวหมาล่าเนื้อตัวใหญ่

ตอนนี้ทั้งเจ้าหน้าที่ตำรวจและประชาชนต่างก็ปักใจเชื่อว่าซองจุนคือฆาตกรเพราะมีหลักฐานจากกล้องวงจรปิด โจอึนกีเชื่อว่าซองจุนไม่ใช่คนร้ายเพราะเขาบอกว่าต้องการล้างมลทินให้กับตัวเอง ซองจุนดูข่าวจากมือถือของอึนกีจึงรู้ว่าหนูน้อยวอนอุงวัยเจ็ดขวบซึ่งเป็นลูกชายของจองมันชุนได้ถูกฆ่าตายไปแล้วจากการขาดอากาศหายใจ

ทีมของซองจุนไม่มีใครเชื่อว่าเขาคือคนร้าย นอกจากสายสืบคังชางอุค ซองจุนใช้โทรศัพท์ของอึนกีโทรหาคิมซอกกูคู่หูคนสนิทเพื่อถามข่าว แต่สายสืบคังแย่งโทรศัพท์ไปแต่ปลายทางตัดสายทิ้ง เมื่อโทรกลับไปและผู้หญิงรับสายซึ่งคิมซอกกูอ้างว่าเป็นแฟนของเขา ซองจุนจำได้ว่าตอนที่เขาออกมาจากโมเต็ล หนูน้อยวอนอุงยังมีชีวิตอยู่

ผู้พิพากษาซองฮุนถูกเจ้าหน้าที่ตำรวจสะกดรอยตามอยู่ห่างๆ เพราะคิดว่าซองจุนอาจจะกลับมาหาพี่ชาย ซองฮุนได้รับผลชันสูตรศพของหนูน้อยวอนอุงและแม่ของเขา พร้อมกับหลักฐานของซองจุนที่ตกอยู่ในที่เกิดเหตุ แต่เจ้าหน้าที่หญิงคนนั้นไม่เชื่อว่าซองจุนจะทิ้งหลักฐานของตัวเองไว้แบบนั้น

ซองจุนยังคงฝันร้ายถึงวัยเด็กขณะที่ถูกไล่ล่า แต่เขาไม่สามารถจำเรื่องราวหรือจำแบคมุนกังได้เลย เขากำลังคิดว่าคนร้ายฆ่าคนโดยใช้ชื่อจองยุนแจซึ่งเป็นชื่อเดิมของเขา
แบคมุนกังและจ่ากูไปตามหาซองจุนที่ศูนย์ฯ แต่เขาไหวตัวทันและหลบซ่อนตัวอยู่ด้านบน โจอึนกีเข้ามาขัดขวางและบอกว่าเธอไม่รู้จักสายสืบซองจุน

ซองจุนตัดสินใจจะไปจากศูนย์เพื่อไม่ให้อึนกีเดือดร้อนหรือเสี่ยงอันตราย แต่เขาไม่มีเพื่อนหรือครอบครัวที่จะขอความช่วยเหลือ เพราะเขาเป็นเพียงลูกบุญธรรมที่ทำให้พ่อแม่เสียใจมาตลอด อึนกีจึงขอให้เขาลองขอความช่วยเหลือจากพี่ซองฮุน อึนกีไปที่สำรักงานอัยการและแกล้งเดินชนซองฮุนเพื่อให้เขาเก็บผ้าเช็ดหน้าที่สอดจดหมายของซองจุนไว้ด้านใน ซองฮุนนำจดหมายฉบับนั้นให้กับสายสืบที่สะกดรอยตามเขาตลอดเวลา สายสืบจึงรีบโทรแจ้งผู้กำกับยอมกีนัมทันที

ซองฮุนไปรอซองจุนที่จุดนัดพบ โดยมีสายสืบจอดรถซุ่มรอ แบคมุนกังและลูกน้องจอดรดอยู่อีกด้านหนึ่งเพื่อล่าซองจุน ซองจุนผิดหวังที่พี่ซองฮุนเป็นสายให้ตำรวจและไม่ยอมช่วยเหลือเขา เขาหนีรอดกลับไปที่ศูนย์ฯและบอกกับอึนกีว่าพี่ซองฮุนไม่มีวันช่วยเขาอย่างที่คิดเอาไว้ แต่อึนกีบอกว่าเขากำลังคิดผิดเพราะคนที่เดินกำลังเดินมาหาเขาก็คือพี่ซองฮุน