สปอยล์ Blind ตอนที่ 16

พี่ซองฮุนเปิดโทรศัพท์ค้างไว้เพื่อให้ซองจุนที่กำลังขับรถอยู่ได้ยินสิ่งที่เขาคุยกับพ่อและรับรู้ความผิดที่พ่อของพวกเขาก่อไว้เมื่อยี่สิบปีก่อน ในตอนนั้นพ่อของเขาไปที่บ้านพักตากอากาศหลังจากดูแลคดีศูนย์สวัสดิการความหวัง ซึ่งผู้อำนวยการและผู้กำกับยอมกีนัมอยู่ที่นั่นแล้ว เพื่อแลกกับการไม่เอาผิดคนเหล่านั้นที่ทารุณกรรมเด็กและปล่อยพวกเขาลอยนวล พ่อจึงได้รับการบำเรอทางเพศ

พี่ซองฮุนอยากให้พ่อเปิดเผยความผิดนี้และอ้อนวอนขอให้ยกโทษ แต่พ่อของเขาไม่คิดจะทำเช่นนั้นและอ้างว่าได้รับเลี้ยงพี่ซองฮุนมาตลอดทั้งชีวิตเพื่อเป็นการสำนึกผิดแล้ว แต่เมื่อพี่ซองฮุนตัดสินใจที่จะดำเนินการตามแผนของเขาต่อไป พ่อจึงยิงพี่ซองฮุนที่แขน ซองจุนมาถึงจึงรีบเข้าไปห้ามและจับกุมพ่อของตนเอง ซองจุนเสียใจมากขึ้นเมื่อรู้ว่าพี่ซองฮุนไม่เคยเห็นเขาเป็นน้องและเปลี่ยนเขาเป็นยุนแจเพื่อหลอกใช้ในการแก้แค้น จากนั้นพี่ซองฮุนก็ถูกจับกุมเช่นกัน


โจอึนกีให้ซองจุนดูคลิปที่ผู้กำกับยอมกีนัมบอกกับรัฐมนตรีนากุกฮีว่าเขาได้กำจัดโปรดิวเซอร์แบชอลโฮเรียบร้อยแล้ว ต่อมาคลิปนี้ได้ถูกเผยแพร่ออกสื่อ ซองจุนสามารถจับกุมฆาตกรที่ฆ่าโปรดิวเซอร์แบชอลโฮได้ ผู้กำกับยอมกีนัมและรัฐมนตรีนากุกฮีถูกจับกุมในข้อหาจ้างวานฆ่า


หลังจากที่จับกุมพ่อแม่และพี่ชายของตนเองแล้ว ซองจุนก็ได้แต่โหมงานหนักจนแทบไม่ได้พักผ่อน อินซอง(ยุนแจ)คิดว่าพี่ซองฮุนทิ้งเขาไปแล้วจริงๆ ชาร์ลส์จึงขอให้ยุนแจคิดถึงตัวเองให้มากๆ ซึ่งยุนแจบอกว่าทุกอย่างมันยังไม่จบ ต่อมาเขากับแบคมุนกังฆ่ากันเองและตายทั้งคู่อยู่ในเรือนจำ เชฟชาร์ลฆ่าตัวตายในร้านอาหารของตัวเองโดยถือรูปคู่ของเขากับยุนแจไว้ในมือ เมื่อพี่ซองฮุนรู้ข่าวการตายของยุนแจ เขาจึงพยายามฆ่าตัวตายแต่ถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลได้ทัน


โจอึนกีจัดนิทรรศการเกี่ยวกับศูนย์สวัสดิการความหวังเพื่อเผยแพร่ให้สังคมได้รับรู้และช่วยเหลือเหยื่อที่ถูกทารุณกรรม พัคมูฮยอกที่เคยตกเป็นเหยื่ออยู่ที่ศูนย์สวัสดิการความหวังและรู้จักกับเด็กหมายเลข11(ซองฮุน) เป็นทนายฝ่ายจำเลยในวันพิจารณาคดีของซองฮุนโดยคณะลูกขุน

ซองฮุนให้การว่าเขาเริ่มคิดแก้แค้นตั้งแต่วันที่รู้ว่ายุนจองตายจากการทารุณกรรมทางเพศและถูกฝังอยู่ในป่าที่หนาวเหน็บ พยาบาลโจอินซุก(แม่ของอึนกี) ให้การในฐานะพยานว่าเธอเป็นคนบอกซองฮุนว่ายุนจองถูกฝังอยู่ที่ไหนแต่ในตอนนั้นเธอไม่กล้าให้การในชั้นศาลเพราะความกลัวและกำลังตั้งท้องจากการถูกข่มขืน

ซองฮุนกล่าวก่อนปิดคดีว่าเขายื่นขอให้คณะลูกขุนเป็นผู้พิจารณาคดี ไม่ใช่เพื่อการลดหย่อนผ่อนโทษในความผิดของตนเอง แต่เพื่อเปิดเผยเรื่องราวของศูนย์สวัสดิการความหวังซึ่งเป็นหน้าที่สุดท้ายที่ตนเองจะต้องทำ

นอกจากนั้นซองฮุนยังกล่าวขอโทษทุกคนที่เจ็บปวดจากการแก้แค้นของเขา และผู้ที่ตกเป็นเหยื่อที่ศูนย์ฯแห่งนั้นคงกำลังต่อสู้กับบาดแผลในอดีตอยู่ ซองฮุนหันไปมองซองจุนและขอโทษเขาด้วยความจริงใจ ศาลได้ประกาศคำตัดสินของคณะลูกขุนว่าจำเลยมีความผิดในข้อหาฆาตกรรมและยุยงส่งเสริมการฆาตกรรม คำตัดสินของศาลพิจารณาให้จำเลยรยูซองฮุนถูกจำคุกตลอดชีวิต

โจอึนกีตั้งใจจะฟ้องรัฐบาลในการทำละเมิดที่ศูนย์สวัสดิการความหวังเมื่อยี่สิบปีก่อน แม้ว่าซองจุนจะเจ็บปวดและเสียใจ แต่เขาก็ไปเยี่ยมพี่ซองฮุนด้วยความรักและความผูกพันธ์ที่มีมายาวนานและขอให้พี่หลุดพ้นจากอดีตที่เจ็บปวด