สปอยล์ Thirty But Seventeen ตอนที่ 15-16

ญาติของฮยอนจะบินไปเรียนภาษาที่ต่างประเทศและต้องการคนช่วยดูแลและให้อาหารปลา ซอรีจึงไม่ลังเลและรีบตอบตกลงจะไปอยู่ที่นั่น อูจินกับชานที่ไม่เห็นด้วยแต่ก็ต้องยอมรับการตัดสินใจของซอรี
อูจินชวนซอรีไปที่ชายหาด และที่นั่นเองซอรีได้พูดถึงเรื่องที่เธอนอนไม่ได้สติอยู่ 13 ปี พอฟื้นขึ้นมาก็อายุ 30 แล้ว เรื่องเดียวที่เธอถนัดก็มีเพียงการเล่นไวโอลินและมักจะสับสนกับอายุจริงๆของเธอ เลยมักจะทำตัวไม่รู้จักโตอยู่บ่อยครั้ง อูจินที่ฟังอยู่ด้วยความรู้สึกผิดเพราะที่ผ่านมาเขาไม่เคยรู้เลยว่าซอรีต้องผ่านอะไรมาบ้าง อูจินเองก็เล่าเรื่องของเขาว่าเขาเองเคยใช้ชีวิตโดยการวิ่งหนีจากทุกสิ่งและปิดกั้นตัวเองเพราะเคยทำเรื่องเศร้ากับเด็กคนนึงไว้ เขาไม่กล้าแม้แต่จะเล่าเรื่องนี้ให้กับใครฟังด้วยซ้ำ ซอรีสัมผัสได้เลยกับสิ่งที่อูจินต้องเจ็บปวดเมื่อพูดถึงเรื่องนั้น เธอจึงบอกเขาว่าถ้าหากเจ็บปวดก็ไม่ต้องเล่ามันออกมาและขอบคุณอูจินที่เล่าเรื่องที่ยากแบบนี้ให้เธอฟัง...

และเมื่อถึงวันที่ซอรีย้ายออกจากบ้าน ชานที่พยายามทำตัวเข้มแข็งแต่ก็อดเป็นห่วงซอรีไม่ได้ อูจินที่ยืนยันว่าจะไปส่งซอรีให้ถึงที่ เจนิเฟอร์ที่เตรียมหมอนและอาหารให้ซอรี แม้แต่เพื่อนๆของชานที่เตรียมพัดลมมาให้ซอรี...

แต่ทว่าเมื่อซอรีไปถึงเจ้าของห้องกลับบอกว่าเพราะมีปัญหาเรื่องเอกสารทำให้เธอต้องเลื่อนกำหนดการเดินทางออกไป ซอรีคิดอะไรไม่ออกและไม่กล้าบากหน้ากลับไปเพราะร่ำลาทุกคนออกมาแบบนี้แล้ว จึงแบกข้าวของไปที่ออฟฟิศและเมื่อได้ยินเสียงว่ามีคนอยู่ ซอรีจึงรีบออกมาและไม่รู้ว่าทำของตกไว้และอูจินดันเจอเข้าและวิ่งตามไปและเห็นซอรีลากข้าวของอยู่ อูจินเดินตามซอรีไปเรื่อยๆ จนซอรีหมดแรงและหยุดพักอยู่ที่ร้านแห่งนึง อูจินจึงเดินเข้าไปหาอูจินจึงชวนซอรีกลับบ้านและบอกว่าอยากให้ซอรีกลับไปอยู่ด้วยกัน

และเมื่อกลับไปถึงบ้าน ทุกคนต่างดีใจเมื่อเห็นซอรีอีกครั้ง แต่ก็มีความสุขยังไม่ทันไรเมื่อแม่ของชานหรือพี่สาวของอูจินกลับมากะทันหัน