สปอยล์ Family by Choice ตอนที่ 7-8

แฮจุนน้อยใจที่รู้ว่าแม่ของเขาแวะมาโดยที่ไม่อยู่รอพบหน้าเขา เขาขอให้จองแจช่วยจ่ายค่าเทอมล่วงหน้าให้ก่อนหนึ่งปี โดยที่เขาจะทำงานพาร์ตไทม์เพื่อนำเงินมาคืน จองแจเข้าใจความรู้สึกใจใจของแฮจุนที่เฝ้ารอแม่มาโดยตลอด

จูวอนไม่รู้ตัวว่าซานฮาเริ่มหวั่นไหวเมื่อเขาขอให้เธออยู่ห่างๆโดยอ้างว่าต้องใช้สมาธิ เธอจึงคิดว่าเขาคงอ่อนไหวเพราะใกล้สอบ หลังจากการสอบเข้ามหาวิทยาลัยของซานฮากับแฮจุน จูวอนและดัลจัดงานปาร์ตี้บนชั้นดาดฟ้าเพื่อฉลองให้กับพวกเขา จูวอนตั้งใจเปิดโอกาสให้ดัลกับแฮจุนใกล้ชิดกันมากขึ้น ขณะที่แฮจุนพยายามเชียร์ดัลกับซานฮาเพราะคิดว่าเธอชอบเขา ซานฮารู้ว่าดัลมีใจให้แฮจุนและแนะนำให้เธอบอกเขาตรงๆ แต่ดัลกลัวว่าแฮจุนจะปฏิเสธและจะไม่ได้เจอหน้าเขาอีก 

ซานฮาและแฮจุนไม่อยากเรียนที่อื่นนอกจากมหาวิทยาลัยที่อยู่ใกล้บ้าน ดงกูเห็นฝีมือการแข่งขันบาสเกตบอลของแฮจุนและไปหาจองแจ พร้อมกับแผ่นพับทีมบาสเกตบอลในโรงเรียนที่อเมริกา เพื่อขอให้แฮจุนไปเรียนต่อที่นั่นเพื่ออนาคตที่ดีกว่าของลูก แต่ดงกูถูกพ่อของซานฮาไล่ตะเพิดกลับไป จองแจดูแผ่นพับเหล่านั้นและคิดบางอย่าง ดงกูพยายามโน้มน้าวแฮจุนอีกครั้งและขู่ว่าจะพังร้านของจองแจ แฮจุนยืนกรานปฏิเสธและจะไม่ยอมอยู่เฉยถ้าหากใครแตะต้องพ่อจองแจ ถึงแม้ดงกูจะเป็นพ่อแท้ๆของเขาก็ตาม ซานฮาได้รับข่าวร้ายว่าแม่ของเขาประสบอุบัติเหตุพร้อมกับสามีใหม่ที่เสียชีวิต

จองฮีประสบอุบัติเหตุสาหัสและต้องพักฟื้นหลังเข้ารับการผ่าตัด ซานฮากับพ่อรีบไปที่โซลและดีใจที่เธอพ้นขีดอันตราย หนูน้อยโซฮีดีใจที่ได้เจอกับพี่ซานฮาและรู้เพียงว่าแม่ป่วยแต่ไม่รู้ว่าพ่อเสียชีวิต ซานฮายังไม่อยากให้น้องเห็นสภาพของแม่ตอนนี้ เขาจึงอาสาดูแลเธอชั่วคราวจนกว่าอาการของแม่จะดีขึ้น 

จูวอนเป็นห่วงความเป็นอยู่ของซานฮและไปหาเขาที่โซลโดยไม่บอกทางบ้าน แต่เธอยังไม่ทันได้ทักทายเพราะเขาอยู่กับน้องสาวที่กำลังดีใจและเข้าเยี่ยมแม่ที่เพิ่งฟื้น จูวอนจึงนั่งรถไฟกลับบ้านและพบแฮจุนรออยู่ที่สถานีปลายทาง 

จองแจทำงานหนักขึ้นและขยายเวลาเปิดร้านจนดึก แฮจุนช่วยพ่อทำงานที่ร้านและสังเกตมาสักพักแล้วว่าพ่อติดแผ่นแก้ปวดเมื่อยที่ต้นคอโดยไม่ปริปากบอกใคร ซานฮาพยายามดูแลแม่แต่ก็หนักใจเมื่อเธออาละวาด หลังจากที่รู้ว่าสูญเสียสามีในอุบัติเหตุและตนเองจะเดินไม่ได้ตลอดชีวิต เขาต่อว่าแม่ที่ไม่เลิกเห็นแก่ตัวและอยากตายทั้งที่ยังมีเขาและโซฮี 

จองฮีย้ายมาอยู่ห้องพักผู้ป่วยธรรมดาซึ่งต้องมีญาติดูแล น้าชายที่มาจากญี่ปุ่นจึงขอร้องซานฮาให้ย้ายมาเรียนที่โซล เพราะสภาพจิตใจของจองฮียังไม่ดีและอาจคิดสั้น รวมทั้งเธอต้องการกำลังใจขณะที่ต้องทำกายภาพบำบัด 

จองแจหมดสติในร้านเพราะทำงานยี่สิบชั่วโมงต่อวัน ดงอุครู้ว่าจองแจอยากส่งแฮจุนไปเรียนต่อที่อเมริกาถึงแม้ว่าเงินที่หาได้จะไม่พอก็ตาม แฮจุนบังเอิญได้ยินและรู้ว่าพ่อจะต้องเสียใจทุกครั้งที่เห็นหน้าเขา เพราะไม่สามารถหาเงินส่งเขาไปได้ แฮจุนไม่อาจทนเห็นพ่อทำงานหนักเพื่อเขาได้อีกต่อไป เขาจึงบอกพ่อว่าจะไปอยู่กับพ่อแท้ๆที่อเมริกาและเรียนที่นั่น โดยอ้างว่าอยากให้พ่อพักผ่อนและไม่ต้องโหมงานหนักอีกต่อไป

ซานฮากลับบ้านเพราะตั้งใจจะบอกทุกคนว่าเขาจะไปอยู่ที่โซล แต่เขาไม่อยากให้แฮจุนไปไหนและอยู่ที่นี่กับจองแจที่เลี้ยงมาจนโต จูวอนได้ยินพวกเขาทะเลาะกันเพราะต่างฝ่ายต่างก็จะไปจากที่นี่เพื่ออยู่กับครอบครัวตัวเอง