สปอยล์ Beyond Evil ตอนที่ 6

คังจินมุกนำอาหารไปให้โอจีฮวาที่สถานีมุนจู เพื่อเป็นการขอบคุณเธอ ระหว่างที่นั่งรอจีฮวา จินมุกนั่งนับจำนวนเจ้าหน้าที่ทั้งหมดบนสถานีนั้น จีฮวาไม่ได้รับอาหารของจินมุกเพราะเกรงใจที่เธอยังไม่ได้ช่วยเหลืออะไรเขาเลย จินมุกจึงนำไปให้เจ้าหน้าที่ที่สถานีย่อยมันยาง ผก.นัมซังแบจึงรับไว้ เมื่อกลับถึงบ้านจินมุกเขียนตัวเลข27บนปฏิทิน เท่ากับจำนวนเจ้าหน้าที่ที่เขานับได้ทั้งหมดวันนี้ และพึมพำกับตัวเองว่าทั้งหมดนั้นมีแต่พวกโง่เง่าที่หามินจองไม่เจอ และมินจองคงต้องอยู่กับพ่อต่อไป

 ตั้งแต่เป็นวัยรุ่นจนถึงปัจจุบัน คังจินมุกเสแสร้งทำตัวเหมือนคนอ่อนแอและน่าสงสารในสายตาของชาวมันยาง โดยเฉพาะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับมินจองลูกสาวของเขา แต่แท้ที่จริงแล้ว ทุกสิ่งไม่ได้เป็นอย่างที่ทุกคนเห็น

 ย้อนไปในวันที่23ตุลาคม ซึ่งเป็นวันที่เกิดเหตุกับมินจอง เธอยังไม่สร่างเมาเท่าไรนักขณะออกจากสถานีมันยางและทำพวงกุญแจหล่นไว้ที่สถานี มินจองส่งข้อความบอกพัคจองเจว่าเธอเหนื่อยและกำลังจะกลับบ้าน  ก่อนมินจองจะถึงบ้านดงชิกโทรไปบอกเธอเรื่องกุญแจ แต่ทันใดนั้นมินจองเจอพัคจองเจที่เดินมารับเธอ มินจองจึงวางสายและเดินกลับพร้อมพัคจองเจ โอจีฮุนตามมาเห็นสองคนนั้น เขาจึงกลับไปสมทบกับ ผกก.นัมที่ร้านเนื้อย่างของแจอี คังจินมุกมารอรับมินจองที่สี่แยก จึงเห็นมินจองอยู่กับพัคจองเจซึ่งใช้เส้นทางอื่นเดินกลับบ้าน แจอีบอกว่าอยากยื้อเวลาให้พ่อหลับเสียก่อน เพราะ เธอรู้สึกขนลุกทุกครั้งที่เจอพ่อ จินมุกรีบวิ่งกลับไปที่บ้านก่อนที่มินจองจะไปถึง

 ขณะที่สารวัตรจูวอนกำลังคาดคั้นดงชิกให้บอกชื่อคนร้าย จินมุกโทรหาดงชิกเพื่อขอเบอร์ของสารวัตร ดงชิกจึงให้เขาได้คุยสายกับจูวอน หลังจากนั้นพวกเขาทั้งสองคนก็ไปที่บ้านของจินมุก อีดงชิกขอตัวเข้าห้องน้ำและสังเกตเห็นว่ายังคงมีแปรงสีฟันอยู่สองอัน จินมุกยังคงเสแสร้งทำตัวน่าสงสารเหมือนเช่นเคยและคุกเข่าขอร้องจูวอนให้แยกทำคดีของมินจอง

จูวอนจึงเริ่มบันทึกการสอบสวน จินมุกให้การว่าในคืนนั้นมินจองกลับมาถึงบ้านตอนทุ่มกว่าๆ เขาจึงชวนไปที่ร้านเนื้อย่างด้วยกัน แต่มินจองบอกว่าเหนื่อยและอยากพัก เขาจึงออกไปที่ร้านกับโอจีฮุนที่มารับราวๆสองทุ่มครึ่ง และกลับบ้านพร้อมกับดงชิกราวๆห้าทุ่มเศษ แต่เขาไม่ได้เปิดห้องนอนของลูกเพราะคิดว่ามินจองคงเพลียและหลับไปแล้ว หลังจากที่มินจองหายตัวไป ข้าวของทุกอย่างอยู่ครบ ยกเว้นโทรศัพท์มือถือและผ้าเช็ดตัวผืนเล็กสีเขียวที่ยูแจอีซื้อให้

 จูวอนกลับมานั่งเปิดคลิปฟังอีกครั้งและจำได้ว่าวันที่เขาและดงชิกให้ปากคำกับโอจีฮวา อีดงชิกไม่ได้เอ่ยถึงคังจินมุกที่กลับบ้านกับเขาในวันเวลานั้น ทั้งๆ ที่ใช้เป็นหลักฐานได้

 อัยการควอนฮยอกบอกฮันกีฮวานว่า จูวอนอยากได้แฟ้มคดีคนหายที่ชื่อคังมินจองกับประวัติการเข้าห้องยุทธการที่ใช้เก็บแฟ้มคดี ตั้งบ่ายสามของวันที่ 24 ตุลาคม จนถึงสันที่ 25 เวลาสี่ทุ่ม ควอนฮยอกคิดว่าฮันกีฮวานจะปฏิเสธและต่อว่าจูวอน เหมือนทุกครั้ง แต่กลับตรงกันข้ามและตัวเขาเองยังถูกเปรียบเทียบว่าฉลาดน้อยกว่าจูวอน เสมือนหมาล่าเนื้อที่วิ่งตามหลังเจ้านาย ทำให้ควอนฮยอกคับแค้นใจมาก

 พัคจองเจขออนุญาตแม่ของเขาเพื่อลาหยุดไปพักผ่อน และระหว่างนั้นเขาจะปิดโทรศัพท์มือถือ  ส.ส.โดแฮวอนขอภาพจากกล้องหน้ารถที่อีชางจินเก็บไว้ เพื่อมาตัดภาพลูกชายของเธอออกให้เหลือแต่เพียงโอจีฮุน เพราะเธอต้องการให้คดีมินจองปิดโดยเร็ว เพื่อแผนพัฒนาเมืองที่เธอกำลังจะทำ

 ผกก.นัมยอมรับกับจูวอนว่าเขาเป็นคนลบคลิปตอนที่ดงชิกนำแฟ้มคดีไปคืนที่ห้องยุทธการ เพราะต้องการช่วยเหลือดงชิก และขอร้องให้จูวอนปล่อยเรื่องนี้ไป

 หลังจากโดแฮวอนปล่อยคลิปออกมา ตำรวจจึงนำกำลังไปจับโอจีฮุน แม้โอจีฮวาซึ่งเป็นพี่สาวจะบอกว่าน้องชายของเธอไม่ใช่คนร้ายก็ตาม

โอจีฮวาเครียดเรื่องน้องชายจึงไปนั่งดื่มที่ร้านของแจอี โดยมีดงชิกและแจอีนั่งเป็นเพื่อน ดงชิกบอกจีฮวาว่าก่อนหน้านี้จีฮุนเล่าทุกอย่างให้เขาฟังหมดแล้ว จินมุกตามมาสมทบที่ร้าน เขาปลอบใจจีฮวาและบอกว่าจีฮุนไม่ได้เป็นคนทำ ดงชิกแปลกใจว่าจินมุกรู้ได้อย่าง จากนั้นดงชิกจึงออกไปเอาโทรศัพท์ของมินจองที่เขาซ่อนไว้และส่งข้อความถึงจินมุกว่าให้ปล่อยเธอออกไปที เมื่อกลับมาที่ร้านและเห็นจินมุกอยู่ในอาการตกใจ ทุกคนจึงอ่านข้อความในโทรศัพท์ของเขา  จูวอนและสายตรวจออกลาดตระเวนด้วยกัน เมื่อจับสัญญาณโทรศัพท์ของมินจองได้ พวกเขาจึงตามไปที่ร้านเนื้อย่าง ดงชิกจึงให้จูวอนอ่านข้อความในโทรศัพท์ของจินมุก