สปอยล์ Alice ตอนที่ 9-10

หลังจากประสบอุบัติเหตุและฟื้นขึ้นมาที่หน้ามหาวิทยาลัยฮันกุกในปี 2010 จินกยอมรีบวิ่งเข้าไปหายุนแทอีในห้องบรรยาย แต่คนที่เขาพบกลับเป็นนักศึกษายุนแทอีอายุ 23 ปี

จินกยอมถามถึงเรื่องโดรน เธอไม่รู้จักเขาและไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาถาม จินกยอมวิ่งตามเธอออกมาและเธอยืนยันว่าไม่รู้จักเขา จินกยอมได้ยินแทอีรับโทรศัพท์ว่าคืนนี้จะไปดูจันทรุปราคาซุปเปอร์บลัดมูน ทำให้จินกยอมนึกถึงคืนที่แม่ถูกฆ่าตายในปี 2010 เมื่อแทอีบอกว่าปีนี้เป็นปี 2010 จินกยอมวิ่งไปโทรศัพท์ที่ตู้ และผู้รับสายก็คือแม่ของเขาเอง เขาบอกว่าจะรีบกลับไปหาแม่และขอให้แม่อยู่แต่ในบ้านโดยล็อกประตูหน้าต่างให้หมด ยุนแทอีสงสัยว่าลูกโทรมาทำไม จึงไปหาเขาที่โรงเรียน ซึ่งเขายืนยันว่าไม่ได้โทรไปเพราะกำลังเรียนอยู่ ด้วยความเป็นห่วงเธอจึงกำชับลูกว่า หากเจอคนแปลกหน้า ให้รีบบอกเธอทันที

ศาสตราจารย์ยุนแทอีพยายามโทรหาจินกยอมหลายครั้ง แต่ก็ติดต่อไม่ได้ โดยอนไปหา ศจ.ยุนแทอีที่มหาวิทยาลัยเพราะติดต่อจินกยอมไม่ได้เช่นกัน เธอต่อว่า ศจ.แทอี ที่ทำให้จินกยอมดื่มเหล้าและมีนิสัยเปลี่ยนไป ศจ.แทอีถามหาจินกยอม โดยอนบอกว่าเกิดอุบัติเหตุและจินกยอมก็หายตัวไป

จินกยอมมาถึงบ้านแม่ในตอนค่ำ ขณะที่เกิดซุปเปอร์บลัดมูน และเห็นตัวเองกำลังนั่งฉลองวันเกิดอยู่กับแม่ จู่ๆ ก็เกิดเสียงวี๊ดในโสตประสาทของเขาชั่วขณะ ก่อนที่จะเห็นโดรนลำนั้นบินหนีไป เขาหันไปเห็นซอกโอวอนกำลังจะเข้าไปในบ้านขณะที่แม่ของเขากำลังจะออกไปซื้อเครื่องดื่ม เมื่อซอกโอวอนรู้ว่าจินกยอมเห็นเขา เขาจึงรีบวิ่งหนีไป แต่จินกยอมก็วิ่งตามมาทัน จึงรู้ว่าเป็นซอกโอวอนจริงๆ อย่างทีเขาสงสัยมานาน

ซอกโอวอนเตือนจินกยอมว่าแม่ของเขากำลังตกอยู่ในอันตรายเพราะเป็นคืนพระจันทร์สีเลือด เมื่อได้ยินเสียงร้องของแม่หลังจากซื้อเครื่องดื่ม โอวอนจึงบอกจินกยอมให้รีบไปช่วยแม่ให้เร็วที่สุด เขาวิ่งกลับไปที่บ้านและพบแม่ตัวเองถูกยิงบาดเจ็บ จึงรีบเข้าไปประคองแม่ แทอีเห็นจินกยอมซึ่งมาจากอนาคต เธอชมว่าลูกเท่และขอไทม์การ์ดคืนจากเขา เธอกดไทม์การ์ดเพื่อส่งลูกกลับไปยังโลกปัจจุบันและบอกว่าลูกไม่ควรมาอยู่ที่นี่ จินกยอมร้องไห้ไม่อยากให้แม่ต้องตายอีกครั้ง จึงอยากรู้ว่าใครเป็นคนทำร้ายแม่ แต่เธอไม่อยากให้ลูกมายุ่งกับการต่อสู้ครั้งนี้ แม่บอกว่ามีความสุขที่ได้เห็นลูกเติบโตเช่นนี้และขอร้องไม่ให้เขากลับมาที่นี่อีก เมื่อเห็นตัวเขาในวัยเด็กวิ่งกลับเข้ามาในบ้าน จินกยอมจึงหลบไปจากที่นั่น และตื่นขึ้นมาทั้งน้ำตาที่หน้ามหาวิทยาลัยฮันกุก ในปีปัจจุบัน 2020

สิ่งที่จินกยอมได้มาก็คือผ้าพันคอของแม่ที่ทำตกไว้ระหว่างหลบหนี แทอีต่อว่าจินกยอมที่หายตัวไปและติดต่อไม่ได้ จินกยอมได้แต่มองหน้าเธอและไม่โต้ตอบอะไรเลย จากนั้นเขาก็โผเข้ากอดเธอ แทอีกอดตอบเขาเช่นกัน ต่อมาจินกยอมได้เห็นต้นคอของแทอี แต่ว่าไม่มีรอยสักเหมือนกับแม่ แทอีเชื่อแล้วว่าเธอคงเหมือนกับแม่ของเขาจริงๆ เพราะดูจากสิ่งที่เขาทำกับเธอและเคยบอกว่าเธออายุห้าสิบกว่าและมีลูกชาย จินกยอมบอกว่าเธอเหมือนแม่แค่เพียงรูปลักษณ์แต่นิสัยไม่เหมือนกัน เขาปฏิเสธที่จะให้ดูรูปแม่ และบอกว่าหากเห็นโดรนอีกครั้ง ก็ให้รีบบอกเขา จินกยอมแปลกใจที่รู้จากแทอีว่าหลังเกิดอุบัติเหตุ เขาหายตัวไปเป็นอาทิตย์ จากนั้นเขาก็ปวดหัวอย่างรุนแรงจนเลือดกำเดาไหลและสลบไป

มินฮยอกได้รับรายงานว่ารูหนอนถูกเปิดออกเมื่อชั่วโมงก่อนโดยพัคจินกยอม เมื่อดูภาพจากกล้องวงจรปิดขณะที่เขาฟื้นขึ้นมาจากอุบัติเหตุ มินฮยอกแปลกใจว่าจินกยอมเดินทางข้ามเวลามาได้อย่างไร จึงสั่งให้ลูกน้องลบภาพจากกล้องหน้ารถทั้งหมด แต่เพราะจินกยอมไม่ได้เดินทางผ่านประตูเข้าออก จึงป่วยจนเข้าโรงพยาบาล

แทอีอยู่เฝ้าจินกยอมที่โรงพยาบาลจนเขาฟื้นขึ้นมา เธอสงสัยว่าเขาหายไปไหนมา เพราะผลตรวจร่างกายไม่พบร่องรอยฟกช้ำจากอุบัติเหตุเลย และไทม์การ์ดของเขาทำให้เกิดข้อผิดพลาดระหว่างทำซีทีสแกน เมื่อเธอลองวัดระดับรังสีในการ์ดแล้ว พบว่ามีไมโครซีเวิร์ตอยู่จำนวน 6.3 ซึ่งสูงกว่ารังสีธรรมชาติของทั้งประเทศ 20 เท่า ซึ่งมีอยู่เพียง 0.3 เท่านั้น

จินกยอมไปหาซอกโอวอนและบอกว่า เมื่อสิบปีก่อนโอวอนไปที่บ้านของเขา เขาอยากรู้ว่าโอวอนรู้จักกับแม่ได้อย่างไร เพราะโอวอนไม่ได้เป็นคนฆ่าแม่แต่รู้ว่าแม่กำลังจะตาย แต่โอวอนยืนยันว่าไม่รู้จักและหาว่าจินกยอมมีปัญหาทางจิต เขาจึงแนะนำให้จินกยอมตามหาพ่อ เพราะพ่ออาจจะรู้ความจริงก็ได้ จินกยอมไม่พอใจที่โอวอนสืบประวัติครอบครัวของเขา

มินฮยอกรายงานพี่ชายว่าจินกยอมเดินทางข้ามเวลาโดยใช้ไทม์การ์ดที่ไม่ได้ลงทะเบียน และน่าแปลกที่มีคนตามฆ่าจินกยอม มินฮยอกแน่ใจว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นโดยที่เขาไม่รู้ มินฮยอกไม่เห็นด้วยที่จะชิงไทม์การ์ดกลับคืน เพราะจะทำให้จินกยอมสงสัยและสืบเรื่ององค์กร แต่จะต้องลักพาตัวจินกยอมมาที่อลิซ

เมื่อรู้ว่าติดต่อจินกยอมได้แล้ว โดยอนจึงไปหาที่บ้านและต่อว่าที่เขาหายตัวไป จินกยอมบอกว่าเขาไปที่ที่ไกลมากและไม่มีสัญญาณโทรศัพท์ โดยอนขอนอนค้างที่บ้านจินกยอมเพราะต้องการพาไปหาหมออีกครั้งเพื่อให้แน่ใจว่าเขาไม่บาดเจ็บจริงๆ แต่จินกยอมบอกว่า เขาต้องตามหาพ่อ

ผู้กองโกแปลกใจที่จินกยอมหายไปทั้งอาทิตย์ และจู่ๆ ก็มาถามหาพ่อ เพื่อต้องการถามอดีตของแม่ แต่ผู้กองโกบอกว่าในตอนที่ทำคดี แม่ของเขาเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวอยู่แล้ว

จินกยอมกลับไปที่บ้านแม่ และสอบถามร้านค้า จึงรู้ว่าในวันที่แม่มาซื้อเนื้อเพื่อฉลองวันเกิด ป้าร้านค้าเห็นแม่ของเขายืนคุยโทรศัพท์โดยที่มีอาการหวาดกลัวและตัวสั่น แต่ป้าไม่แน่ใจว่าคุยกับพ่อของเขาหรือเปล่า ขณะที่ลูกน้องของมินฮยอกกำลังจับตาดูจินกยอมอยู่ห่างๆ เพราะได้รับคำสั่งว่าคืนนี้จะต้องจับจินกยอมให้ได้ มินฮยอกดูรูปของแทอีในกระเป๋าสตางค์และสั่งลูกน้องให้สืบประวัติของจินกยอมให้มากกว่านี้


แทอีได้รับข้อมูลจากห้องแล็บว่า ในวันที่ 7 และ 14 ที่ผ่านมา มีระดับรังสีเพิ่มขึ้นสี่สิบเท่าเป็นเวลาช่วงสั้นๆ เธอสงสัยในการหายตัวไปของจินกยอมตอนที่เกิดอุบัติเหตุ และในช่วงเวลาที่หายตัวไปนั้น ได้เกิดระดับรังสีพุ่งขึ้น เธอจึงเดาว่าเขาเดินทางข้ามเวลา เพราะกล้องวงจรปิดไม่สามารถจับภาพเสื้อผ้าที่ลอยเคว้งคว้างได้หากว่าเป็นการล่องหน จินกยอมขอให้เธอหยุดความสงสัยไว้เพียงเท่านี้ เพราะเป็นเรื่องที่นักวิทยาศาสตร์ไม่อาจจะเข้าใจได้


แทอีบอกเหตุผลกับจินกยอมถึงสาเหตุที่เธอมาเป็นนักฟิสิกส์ เพราะเธอต้องการเดินทางข้ามเวลาเพื่อกลับไปหาแม่ที่ทิ้งเธอไปตอนห้าขวบ จนเธอต้องมาอยู่ที่บ้านเด็กกำพร้า แต่ถึงกระนั้นเธอก็ยังคงจดจำกลิ่นของแม่และความอบอุ่นจากอ้อมกอดได้ จินกยอมจึงบอกว่าเป็นไปได้ที่จะเดินทางข้ามเวลา แต่เขาไม่รู้วิธีการทำงานของไทม์การ์ด แทอีจึงขอไทม์การ์ดจากเขาเพื่อมาวิเคราะห์ และบอกว่าบางทีเขาอาจจะกลับไปช่วยแม่ของเขาได้


จินกยอมพาแทอีไปที่บ้านของเขา เมื่อเห็นของใช้ของโดยอน จึงอยากรู้ว่าเขาเป็นอะไรกับเธอ แต่จินกยอมบอกว่าเป็นเพียงเพื่อนกันเท่านั้น ระหว่างที่จินกยอมมอบไทม์การ์ดให้แทอี เกิดไฟฟ้าดับกะทันหัน และไม่มีสัญญาณโทรศัพท์ จินกยอมรู้สึกสังหรณ์ใจ จึงหยิบปืนออกมาและหยุดยืนอยู่ที่ประตูห้อง เขากระซิบให้แทอีหลบอยู่ข้างหลังเขา ขณะที่มินฮยอกถือปืนมาหยุดอยู่ที่หน้าประตู

 จากนั้นจินฮยอกบอกแทอีให้ไปหลบอยู่ข้างใน มินฮยอกได้ยินเสียงบางอย่างจึงหันไปถามจองฮเยซูลูกน้องของเขา แต่ฮเยซูไม่อยู่ มินฮยอกจึงเปิดประตูหนีไฟเพื่อลงมาดู และได้พบฮเยซูถูกยิงนอนจมกองเลือดอยู่ตรงนั้น จินกยอมเปิดประตูออกมาดู แต่ไม่พบใคร ระหว่างที่มินฮยอกกำลังประคองฮเยซูอยู่นั้น จู่ๆ ไฟก็ติด องค์กรจึงแจ้งให้มินฮยอกรีบออกจากที่นั่นก่อน จินกยอมตามออกมาที่บันไดหนีไฟ แต่ไม่พบใครนอกจากกองเลือดของฮเยซู

เมื่อกลับมาที่อลิซ มินฮยอกได้รับรายงานว่า มีคนแจ้งตำรวจซึ่งไม่น่าจะใช่นายหน้า และสงสัยว่าใครคือบุคคลลึกลับที่ช่วยพัคจินกยอมไว้ สายสืบดงโฮตามมาดูรอยเลือดและบอกจินกยอมว่า ผู้แจ้งเหตุบอกว่ามีโจรขึ้นห้อง 305 ซึ่งเป็นห้องของจินกยอม
ลูกน้องของซอกโอวอนรายงานเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและบอกว่าพัคจินกยอมคงถูกตามล่าต่อไป โอวอนบอกให้ลูกน้องคอยจับตาดูและปกป้องจินกยอมไว้ จนกว่าเขาจะรู้โชคชะตาด้วยตัวเอง เพราะวันนั้นใกล้มาถึงแล้ว

จินกยอมไปส่งแทอีที่บ้าน และขอให้บอกเขาทันทีหากเกิดอะไรขึ้นระหว่างที่วิเคราะห์ไทม์การ์ด จินกยอมกำชับแทอีไม่ให้ซอกโอวอนรู้เรื่องนี้เด็ดขาด

โดยอนเห็นข่าวเก่าที่แม่บ้านถูกยิงตาย ซึ่งเป็นแม่ของจินกยอม เธอจึงขอไฟล์ข่าวจากหัวหน้าคิมจองแบ เพื่อสืบอะไรบางอย่าง โดยอ้างว่ารู้จักกับเหยื่อและอยากได้ข้อมูลสามีของเธอ จากนั้นโดยอนบอกจินกยอมว่า ตอนนั้นระหว่างที่จินกยอมไปโรงเรียน มีผู้ชายหนุ่มอายุราว 30 ต้นๆ ไปหาแม่ของเขาในวันที่โดนฆ่า และก่อนหน้านั้นแม่ของเขาไปเยี่ยมคนชื่ออีเซฮุนที่คุกและตอนนี้ก็ยังไม่พ้นโทษออกมา จินกยอมแปลกใจที่เรื่องนี้ไม่อยู่ในแฟ้มคดีและผู้กองโกก็ไม่เคยบอกเขา

จินกยอมต้องการไปหาอีเซฮุนที่คุก และไม่อนุญาตให้โดยอนตามไปด้วย โดยอนจึงบอกเขาว่า อีเซฮุนอายุไล่เลี่ยกับแม่และเข้าคุกในปีที่จินกยอมเกิด ซึ่งอีเซฮุนอาจจะเป็นพ่อของเขาก็ได้ เธอขอร้องไม่ให้จินกยอมหยาบคายเมื่อเจออีเซฮุน แต่จินกยอมบอกว่าเขาไม่สนใจว่าพ่อเป็นใคร เพราะพ่อคนเดียวของเขาก็คือผู้กองโก

ผู้กองโกต่อว่าลูกน้องที่ยังหาตัวคนร้ายที่จับจินกยอมไปหนึ่งอาทิตย์ไม่ได้ และรู้ว่าตอนนี้จินกยอมไปที่เรือนจำ

มินฮยอกได้รับรายงานว่าจินกยอมกำลังไปเยี่ยมอีเซฮุนที่เขาเคยตัดข้อเท้าขาด จินกยอมเอารูปแม่ให้อีเซฮุนดูและบอกว่าเขาคือลูกชาย และแม่ของเขาตายไปเมื่อสิบปีก่อน เขาอยากรู้ว่าอีเซฮุนรู้จักกับแม่ของเขาได้อย่างไร อีเซฮุนได้แต่หัวเราะและบอกว่า มันเป็นเรื่องเหลือเชื่อ ใครที่มีคัมภีร์แห่งคำทนาย ถ้าหากไม่ตายก็ต้องลงเอยแบบเขา จินกยอมสงสัยว่ามันคือหนังสืออะไร และมันทำให้แม่ของเขาตายหรือเปล่า อีเซฮุนตอบว่ามันคือจุดจบของการเดินทางข้ามเวลา ในขณะที่แทอีกำลังวิเคราะห์ไทม์การ์ดและได้พบอะไรบางอย่าง